Als startende ondernemer was ik erg onzeker. Als mens blijf je kennelijk toch altijd op zoek naar een set spelregels. Hoe werkt ondernemen, hoe vaak deel je iets op social media, hoe kom je aan klanten? Je zoekt naar houvast in een wereld die je nog niet kent.
Facebook-groepen voor startende ondernemers
In die zoektocht naar zekerheid kwam ik in allerlei Facebook-groepen voor startende ondernemers terecht. Mensen bespraken er vraagstukken met elkaar. Al snel merkte ik dat ik ongelooflijk onzeker werd. Alles wat ik las, sloeg ik op in mijn hoofd en ik gebruikte het als een leidraad voor mijn onderneming.
Na een tijdje besefte ik echter dat ik op die manier anderen de spelregels van mijn onderneming liet bepalen. Terwijl ik juist was gaan ondernemen om zelf uit te vinden hoe het werkt. Ik zag dat mede-ondernemers je heel graag allerlei valkuilen besparen waar ze zelf in gevallen zijn. Dat is natuurlijk te prijzen, maar ik kwam erachter dat ik toch het liefst leer vallen en weer opstaan. Juist in het overwinnen van moeilijkheden zit groei en ontwikkeling.
Ondernemen is geen absolute wetenschap
Ik zette de Facebook-groepen en mute en ging gewoon maar ondernemen zoals ik zelf dacht dat het goed was. Soms merkte ik dat iets echt niet werkte. Dan analyseerde ik wat er mis ging. Waarom voelde die samenwerking niet goed? Waarom leverde die social media post me zo weinig op? Waarom maakte die dienst me zo ongelukkig? Waarom had ik die opdracht veel te laag begroot?
Ik kauwde zelf op die vragen en kwam er uiteindelijk wel uit. Het antwoord op die vraag had ik ongetwijfeld ook kunnen vinden in de Facebook-groepen. Maar het formuleren van mijn eigen antwoord voelde uiteindelijk toch veel bevredigender. Vooral omdat ik steeds meer ging begrijpen: er leiden meerdere wegen naar Rome.
Ondernemen is geen absolute wetenschap. Er zijn geen gebaande paden richting succes. Hooguit probeer je dan het succes van een ander te kopiëren. Ik denk dat het niet zo werkt en vind het bovendien ook heel saai. Als ik volgens vaste kaders had willen werken, had ik beter in loondienst kunnen blijven.
Genieten van de onzekerheid
Inmiddels kan ik zelfs een beetje genieten van de onzekerheid die bij het ondernemen komt kijken. Het mezelf continu bevragen en verbeteren. Het gevoel dat het nooit af is en altijd beter kan. Het houdt me scherp en zorgt ervoor dat ik mezelf beter leer kennen. Het heeft me ook nog zelfstandiger en autonomer gemaakt. Ik leerde om bij problemen niet smekend naar een ander te kijken, maar om te proberen het zelf op te lossen. Niet omdat het niet goed is om een ander om hulp te vragen, maar omdat je soms gewoon even zelf proefondervindelijk moet merken hoe iets werkt. Je kunt niet theoretisch leren autorijden, fietsen of zwemmen. Je moet het toch zelf in de praktijk gaan ervaren.
Daarbij heb ik ook een wantrouwen ontwikkeld richting ondernemers die té stellig beweren dat ze weten hoe iets werkt. Het getuigt vaak van een starre manier van denken, die uitgaat van één statische oplossing voor een probleem. Bovendien mis ik dan het zelfbevragend, kritisch en nieuwsgierig vermogen. Hoe weet je zo zeker dat jouw oplossing de enige of de beste is?
De onzekerheid van een ander als verdienmodel
En, niet te vergeten: veel ondernemers gebruiken de onzekerheid van andere ondernemers als verdienmodel. Ze hebben allerlei diensten ontwikkeld die specifiek gericht zijn op het \’coachen\’ van collega\’s. Dit doe je fout, zo kom je aan klanten, als je dit doet dan… Natuurlijk hebben zij baat bij zelftwijfel, want waarom zou je een pakket bij ze afnemen als je gewoon stevig in je schoenen staat en het niet erg vind om af en toe eens te falen?
Ik heb dus ook geleerd om die marketing-technieken te doorzien. Als een social media post me achterlaat met een soort imposter-gevoel weet ik inmiddels: iemand spint hier garen bij. Er is an sich niks mis met coaching en ik ben ook zeker niet te beroerd om iemand in te schakelen als ik ergens niet uitkom, maar niet naar aanleiding van een social media-post die me met een rotgevoel over mezelf achterliet. Dat lijkt me geen gezonde motivatie om om hulp te vragen.
Waar komt al die wijsheid vandaan?
Daarnaast is het ook interessant om je eens te verdiepen uit welk vaatje zo\’n ondernemer die jou meent te kunnen verlossen van al je \’ondernemersfouten\’ zelf eigenlijk tapt. Heeft zo iemand een gedegen opleiding gevolgd? Waar heeft iemand al die wijsheid eigenlijk vandaan? Of is het niets meer dan \’geleefde ervaring\’, gewoon wat jaren verder zijn met ondernemen. Een staat van zijn die jij ook vanzelf bereikt als je maar lang genoeg door blijft gaan met ondernemen. Als je naar de middelbare school gaat, staat er toch ook geen zesdeklasser klaar die je vertelt dat je nog niet de snelste route door de school weet? Nee joh, na jarenlang door die gangen dolen kom je daar vanzelf achter, waarom zou je dat meteen op de eerste dag al willen weten? En wie weet vind jij nog wel een veel snellere en leukere route!
Mijn belangrijkste tip voor startende ondernemers
Kortom mijn belangrijkste tip voor startende ondernemers is: trek je niet teveel aan van mede-ondernemers die je te overtuigd van zichzelf komen vertellen hoe het allemaal precies werkt. Die doen alsof er een routekaart is die je gewoon moet volgen en dat het dan allemaal goedkomt. Daarmee maaien ze het leukste en interessantste onderdeel van ondernemen voor je voeten weg: het leren, het proberen, het vallen en weer opstaan. Het bestuderen van je mindere momenten, het daarvan leren.
Dus nu je dit allemaal weet: wat ga je met deze blog doen? Ik zou trots op je zijn als je nu hardop zegt: wat een stom artikel, dat weet ik zelf veel beter. 🙂